Hindistan 13.Gün (2 Nisan 2016 Mumbai)

Salaam Bombay!
Sabah saat 6 gibi 12 saat süren 20 duraklık uzun ve yorucu bir tren yolculuğunun ardından Mumbai Chhatrapati Shivaji Terminali'ne ulaşmıştım.Bu terminal dünyanın sayılı güzellikteki istasyonlarından biriymiş ve Unesco dünya mirasları listesindeymiş.

Sabahın ilk ışıklarında tren istasyonunun girişindeki hummalı kalabalık.Fotoğrafta görünenlerin hepsi çiçek başları.

Aşırı derecede yorgun ve mahmurluk içerisinde istasyondan çıktığım gibi ilk işim taksiye atlamak oldu. Mumbai'de taksiler diğer şehirler gibi değil burada kaçak rikşalar yasak.Tek tip sarı siyah renkte genelde taksimetre ile çalışan taksi ve oto rikşalar var . Bir taksiye atlayıp daha önceden rezervasyon yaptığım ama seyahat temposundan fırsat bulamayıp değiştiremediğim Wanderers Backpackers 'e şoförün de adresi bilmemesi üzerine yoğun uğraşlar sonucu ulaştım.
Burayı 3 gece için 1600 rupi'ye rezerve etmiştim ama rezervasyonu iptal etmediğim için 2 geceliğine de olsa ödemeyi yaptım.Burası  residans içinde bir daireydi.Küçücük odalara ikişerli ve üçerli ranzalar atmışlar.Salon mutfak ve banyo 'dan oluşan normal apartman dairesiydi.O nedenle burası diğer kaldığım hosteller gibi olmayan misafir eviydi.Bana gösterilen yatağa geçip 2-3 saat kestirdim.Uyanınca da daha önce sözleştiğim Niraj ile buluşmak için dışarı çıktım.(Niraj, bollywood gruplarından tanıştığım bir arkadaşım.Hindistan'a geldiğinde ben görmeden gitme demişti zamanında :) Fakat buluşma yerimiz Mumbai'nin en güneyindeki Gateway of India (Hindistan giriş kapısı) idi. Ben ise daha kuzeyde kalan Andheri'de idim.Oraya şu meşhur banliyö trenlerini aracılığıyla gitmek istedim ve Andheri tren istasyonuna kadar yürüyerek gittim.
Mumbai de  hava aşırı sıcaktı ve hava kirliliği de diğer şehirlere nazaran daha fazla olduğunu hissettim.Ve yürürken gözlemlediğim bu şehrin kaotik yapısı..Birbiri ardına sıralanmış devasa lüks plazalar,gökdelenler ve hemen bucağında kurulu varoş mahalleleri..Mumbai, zengin ve fakir arasındaki uçurumun en bariz şekilde görüldüğü şehirdi bana göre.

Andheri tren istasyonundayım.

Tren bileti almam biraz zor oldu, gişelerde yoğun bir kuyruk var ve gişe memurları da bu yoğunluktan bezmiş olacakki fena derecede agresif.Bir süre bekledikten sonra son durak olan Chhatrapati Shivaji terminali için 30 rupilik biletimi aldım.Peronumu bulduktan sonra da kalabalıkların hakim olduğu kompartımanlardan diğerlerine göre daha boş olanına atlıyorum.4 kişilik koltukta 4 kişi oturuyoruz ama burada gittiğiniz zaman sıkça karşılacağınız benim başta yadırgayıp sonra gülümsediğim olayı yaşayacaksınız.

Her koltuğun kenarında meğersem ekstra gizli bir kişilik yer varmış.Yanınıza gelip dikilen kişi sizi hafifçe dürtükleyip kıçını koltuğun kenarına iliştiriyor ve koltuğu 4,5 kişilik yapıyor.Bunu çoğu koltukta gördüm.Ben de "noluyoruz yahu" tepkisini versem de göz göze geldiğim diğer insanlar bakışlarıyla bunun banliyö trenlerinde normal bir şey olduğunu anlatıyor adeta. :) Bu arada herhangi bir bilet kontrolü olmadı ve yaklaşık 20 dk lık bir yolculuk sonrası istasyona ulaştım.

Tren istasyonunda indikten sonra India geçidine gitmek için taksi buldum ama taksici bana 5-10 dakikalık yol için turist tarifesi çekti.150 rupi istediği yolu 50 rupi den fazla vermem deyip anlaştım.Bu bölge Mumbai'nin en modern bölgesi konumunda ve buraya Colaba isim verilmiş.Lüks yapılar asfalt yollar Avrupai görünümde insanlar, sokaklar..Burası her şeyiyle İngiliz izleri taşıyor..

Sonunda India Gate'de arkadaşım Niraj ile buluştum.


Geçidin hemen çaprazında ise vakti zamanında zengin  İngilizlerin konakladıkları meşhur Taj Mahal hotel var.Muhteşem mimari yapısıyla görkemli bir şekilde yıllara meydan okuyan hotel turistler için de uğrak bir yapı.Bu bölgede dikkatimden kaçmayan geniş güvenlik önlemleri gün boyu sürüyor.Nedeni ise 2008 yılında buraya yapılan ve 171 kişinin ölümüne neden olan terör saldırıları.

Bulunduğumuz yerde biraz sohbet edip bir şipşak fotoğrafçıya hatıra fotoğrafı çektirdikten sonra başladık yolları arşınlamaya..
Yoğun kalabalık ve trafik beraberinde havanında çok sıcak olmasıyla girdik bir restorana biraz dinlenip rahatlayalım dedik.Menü her zamanki gibi bana aşırı yabancı geldi ben de bir tatlı sipariş ettim.Niraj'ın çok övdüğü aşağıda fotoğrafı olan tatlıyı yedim.Garip bir ismi vardı tam hatırlayamadım, tadı da sütlaca benzer.

Bir de Mumbai'ye gelindiğinde şu meşhur Marine Drive 'ı görmezseniz olmazmış.Biz de gittik gördük.Burası okyanusun şehirle buluştuğu devasa uzunlukta bir kordon.Akşam üzeri eşini dostunu sevgilisini alan buraya akın ediyor adeta..Püfür püfür esen okyanus esintisine karşı kafa dinlemek için güzel bir yer.

Marine Drive

Tabi buraya gelmişken en çok hayalini kurduğum ,yapılacaklar listesinde başı çeken sinema da Bollywood filmi izlemenin tam zamanıydı..Ne izleyelim diye pek fazla düşünmedik çünkü o ara vizyonda 2 tane film vardı.Kİ&Ka (Ladki&Ladka) ve Kapoor and Sons filmleri..Ben Kareena&Arjun ikilisinin kimyasını merak ettiğim için bu filmi izlemek istedim.İlk girdiğimiz sinema da bilet fiyatı Hindistan geneline göre aşırı pahalıydı..Yürüyerek yakındaki bir başka sinemaya gittik,o esnada yol üstü uğrak büfelerinden birinde soğuk mango suyumuzu içmeyi unutmadık tabi. :) Bulduğumuz diğer sinema da ücret pahalı olunca yapacak bir şey yok deyip aldık biletleri ve başladık filmi izlemeye.(Niraj'ın dediğine göre normalde biletler Hindistan genelinde  10 rupi ile 30 rupi arasındaymış ama burada tek bilete 150 rupi ödedik biz.Bu da metropol şehirlerde hayat pahalılığını gösteren örneklerden biriydi.)

Sinema girişi

Salonda Fan filminin afişini bulmuşum fotoğraf çekinmeden dururmuyum. ;)

Filmi büyük bir bir zevkle izledik.Hep hayalim olan Hindistan'da bir sinemada Bollywood filmi izlemek gerçekten başka bir duyguydu.Filmin konusuna kısaca değinmem gerekirse ,evlilik öncesi anlaşma yapan çiftimiz evlilikteki görevlerini değiş tokuş yapıyorlar.Arjun ev erkeği ,Kareena ise iş kadını oluyor.Bu başta onlara çok zevkli gelir aynı zamanda da medya da baya popüler olurlar.Ancak başarıları arttıkça birbirleri arasında önüne geçilemeyen bir rekabet söz konusu olur.

Ki&Ka 'da bizden bir görüntü görmek te güzeldi. :)

Filmi izledikten sonra saat zaten akşam 9'u geçiyordu.Tren istasyonunda Andheri için bir bilet (10 rupi) alıp  atladım trene.Aşırı kalabalıktı neredeyse ezile ezile,çanta cüzdan ve telefona dikkat etmekle cebelleşerek  yolculuğu bitirdim. :)

İstasyondan indiğimde biraz daha merkezi bir bölgeye doğru yürüyüp midemdeki açlık hissini daha fazla bastıramayacağımı anlayınca sevinçle bulduğum bir fast food restorana girip karnımı doyurdum.Saatte baya geç olmuştu ortalıkta onlarca taksi dönerken ben nedense biraz yürümek istedim.Çünkü yarın Hindistan'da son günümdü ve ben Jaipura geldiğim akşam gibi yolları arşınlayarak buradaki yaşamın nabzını tutmak ,çıplak gözle şahit olmak istedim.

Sağı solu seyrederek hayatın akışını sorgulayarak iki saate yakın yürümüşüm..Tabi yolu navigasyon ile takip ederek buldum.Yol boyunca gördüğüm sokaklarda, kaldırım kenarlarında yatan insanlar artık Hindistan'da alıştığım görüntülerdi. Bir de alkol kullanma oranı baya yüksek olacak ki alkol satan bizim tekel bayii dediğimiz dükkanların önleri yine tıka basa dolu insanlar içki almak için kuyruğa girmişti adeta..

Hotele yaklaştığımda buradaki hayati ihtiyaçların başında gelen suyumu açık olan Sai Krishna restaurantın içecek dolabından (30 rupi) alıp hotele geçtim ve diğer arkadaşlarla biraz sohbet ettikten  sonra istirahate çekildim çünkü yarın son ve büyük gün...

Gözüme Takılanlar: Hava kirliliği Hindistan'da diğer bulunduğum yerlere göre kat kat daha fazla.Hava aşırı sıcakta olunca buranın havasına alışmakta ilk başta zorluk çekiyor insan.

Günün Bilançosu: 

Konaklama: 2 gece için 1600 rupi, 

Ulaşım : 460 rupi

Yeme içme : 700 rupi

Not: Mumbai'de çektiğim fotoğrafları kaybettiğim için cep telefonundaki birkaç fotoğrafı paylaşabildim sadece.

Hindistan 12.Gün (1 Nisan 2016 Goa -> Mumbai)

Hindistan'da son günler yaklaşıyor..Sabah 10 gibi uyandıktan sonra seyahate çıkmadan önce Goa'dan Mumbai'ye uçakla gitmeyi planlamıştım..Ama ani bir karar verip Mumbai'ye tren yolculuğu yapmak istedim.Bu nedenle Pelin ve hosteldeki bir başka Hintli arkadaşla taksi kiralayıp Goa airporta gittik .Onlar Mumbai'ye uçtu ben ise plansız bir yolculuğa.Taksi tutmak, masrafı bölüşme anlamı da taşıdığı için üçümüzün de işine yaradı..Onlarla orada ayrıldıktan sonra Mumbai'ye en yakın tren seferi yapan istasyon olan Margao (Magdaon) 'a gitmek için bir korsan taksi sürücüsü ile anlaşıp koyuldum yola.1 saate yakın süren bu taksi yolculuğum da keyifliydi.Yolculuk boyunca şoför abi vesilesiyle latin müzikleri dinledim.

Margao tren istasyonuna öğle saatlerinde ulaştıktan sonra turist bilet satış ofisini buldum ve daha önce mobilden incelediğim  14:30 da ki trende yer ayırtmak istedim.Ne yazık ki bunun için geç kalmıştım.Hindistan'da tren rezervasyonlarını baya önceden yapmak gerekiyor çünkü çabuk tükeniyor..Ben de yapacak bir şey yok madem en yakın seferi sorduğumda 18:00'da ve Konkan Kanya Express 'te SL (Sleeper Class) en düşük sınıf yataklı sınıfta yer olduğunu öğrendim.Mecbur bileti alıp çıktım istasyondan(Bilet için 390 rupi ödedim) ..

Tren saatine kadar olan 3-4 saat Margao'yu gezmek için  iyi bir fırsattı.Burada dezavantajları avantajlara çevirmek gerekiyor.

Sinema girişi afişlerinden biri.Çok sevdiğimiz Bollywood filmleri :)

Biraz köşe bucak gezip fotoğraf çektikten sonra bir şeyler atıştırmak için Shahi Darbar isminde bir kafeye girdim.Burayı bulana kadar da baya yürüdüğüm söylenebilir.Hindistan genelinde böyle..Kafe kafe değil,bakkal bakkal değil..Biraz dişe dokunur bir yer bulmak zor oluyor.Burada fiyatlar çok hesaplıydı,ben meyve salatası ,kulfi dondurma tarzı şeyler atıştırırken diğer yandan da telefonumu şarj ettim.Meyve salatası,kulfi ve cola ya toplam 260 rupi(yaklaşık 11tl) ödeyerek kafeden ayrılmıştım.

Shahi Darbar'ın girişinde döner tezgahı asılmış.Bunu Hindistan'da ilk defa gördüm.

Hindistan'da yemekten sonra restorant lokanta ,tren vs lerde bu tarz bir tatlandırıcı veya bir çeşit tat veren bir şey(soldaki tohum gibi) ikram ederler.

İstirahatten sonra biraz daha Margao yu gezip birtakım alışveriş yaptım.Burada kapalı bir pazar yeri var çok küçük ve labirent gibi..Aradığınız her şeyi bulabilirsiniz burada..Ben havasızlıktan fazla duramadan çıktım ve  kıyafet almak için tesadüfen girdiğim bir dükkanın sahibi de Irak'lı bir müslüman kardeşimiz çıktı.Yarım saatten fazla süren koyu bir sohbet ve pazarlıktan sonra çok makul bir fiyata birkaç hediyelik kıyafet alıp dükkandan ayrıldım..Tren sefer saati de yaklaşıyordu ,durdurduğum ilk motora atlayıp istasyona gittim..Tren saati geldiğinde peron ve vagonu bulup yerleşmek bu defa zor olmadı..

Şimdi 12 saatlik bir tren yolculuğu beni bekliyor..

Gün batımına doğru seyre değer yerlerden geçiyoruz.

Trenin içinden bir görüntü.(oturduğum yerden çektim)

Hindistan'da en merak ettiğim tren sınıfındayım. Sleeper Class kompartımanının kapı kısmı yok ,koridora bakıyor ve karşılıklı 3 er adet açmalı yatak var.En alttaki sabit olduğu için açılmıyor.Hepsinin numaraları var.Yani bahsettiğim kompartımana normal şartlarda 6 kişilik.Ben en alttakinin cam kenarındaydım.Fakat gecenin ilerleyen saatlerinde tren istasyonlarda durdukça yoğunluk artıyor ve koridorlara yerlere kıvrılıp uyuyan insan sayısı artmaya başlıyor.Gerçekten benim için çok farklı deneyim oldu bu yolculuk.Belli bir süre dışarıyı seyrettikten sonra gece olunca yatakları açıp  insanlar uyku moduna geçmeye başlayınca ben de çantamı yastık yapıp uykuya daldım...

Gözüme Takılanlar: Görüyorumki trenler Hindistan'ın hayat damarları gibi.Ülkeyi çevreleyen binlerce kilometrelik bir ağ ile milyonlarca insan bir yerden başka bir yere yolculuk yapıyor.Sistemin işleyişine canlı şahit olunca daha bir hayret içinde kalıyorum.

Maliyet : Ulaşım 800 rupi, yeme içme 350 rupi, alışveriş 4000 rupi

Hindistan 11.Gün (31 Mart 2016 - Goa )

Yine sabah 10 gibi uyandım..Türkiye'den kalma tembellik.Ama tatildeyiz yahu derken bir yandan da böyle seyahatlerde erkenden kalkıp olabildiğince fazla güzellik görme fikrini düşüne düşüne bitirdim Hindistan günlerini..Napayım çook sıcak ve bunaltıcı Hindistan.! 

Hazırlanıp neler yapalım diye düşündük ,paramız bitmişti ve buraya bakkal ,atm vs biraz uzaktı biz de yürüyelim dedik.Aslında Goa'da bir yerden bir yere gitmeye ve gün boyu gezmeye motor kiralanabiliyor.Bu buraya gelenler için olmazsa olmaz bir şey  ve çok ta hesaplıymış.Ama bize Allah sağlık vermiş güç kuvvet vermiş sohbet ederek fotoğraf çekerek gideceğimiz yolu katettik.Paramız bittiği için yerel atmlerden biraz para çekip güzelce bir kahvaltı yaptık.Hindistan da ki ilk pizzamızı da burada yemiş olduk.Bu da acıydı. :) Fiyatlar da ülkemizin standartlarında ,buraya göre lüks tabi.Daha sonra öğle sıcağını atlatmak için hostele dönüp biraz istirahat edelim dedik.

Sonra da hazırlanıp sahile gittik..Burada yüzmek biraz güç çünkü su durgun değil baya dalgalı ve kuvvetli.Biraz deniz kum güneş kombinin tadını çıkardıktan sonra Anjuna sahilinin bir kısmını turlayıp hostele döndüm.

Burada biraz vakit geçirmek gerçekten iyi geldi.

          Dalgalar bir an olsun durmadan sahili dövüyor..Ortaya çıkan ses huzur verici..

Bu yorgunluğun üzerine hostelde diğer arkadaşlarla biraz takılıp biraz da odamda istirahatten sonra akşam 1 Fransız 1 İngiliz ve 1 de Portekizli (Temel fıkrası gibi oldu:) ) arkadaşla Anjuna akşamlarının hareketli yerlerinden Beach Club'e gittik.Akşamları burada yapılacak tek aktivite bu tür yerlerde takılmak olunca  biz de biraz takılıp bir şeyler içtikten sonra hostele döndük.

Anjuna'da bir gece klübü

Buradaki 1,5 gün boyunca anladım ki Goa bana göre bir yer değil.Tamam bambaşka bir yer eğlence ,çılgınlık,rahatlık hat safhada ama benim Hindistan seyahatimde aradığım bu tarz bir şey değildi zaten.Burada farklı bir durum da ummuyordum sadece meraktan geldim ve gördüğüm kadarıyla da çok güzel yerler.Buraya 2-3 günlüğüne değilde en az 1-2 haftalığına gelinmeli ki doyasıya tadını çıkarasın.Ne bileyim çok pahalı ülkeleri tercih etmektense tatil amaçlı buraya gelinebilir, aynı imkanlar fazlasıyla burada da var.
Meşhur Goa'dan da hevesimi aldıktan sonra ertesi gün de buradaydım ama düşündüm ki burada olmak yerine yarın farklı bir şeyler yapayım.Ne yapabilirim diye düşünürken uyuya kalmışım...

Gözüme takılanlar: 

*Satıcılar burada insanı bunaltan cinsten size yapıştımı bırakmıyorlar, sahillerde  genelde bayan satıcılar dolu.Sizlere bileklik satmak veya dövme yapmak için ikna etmeye çalışıyorlar.

*Goa sahillerinde hemen herkeste motorsiklet var .Bir yerden bir yere giderken motorsiklet hem hesaplı hem de hızlı bir araç.

*Önceki gezdiğim yerlerde hep o ağzında çiğnedikleri (kimisinde uyuşturucu varmış) şeyleri kullananlar görürdüm. Burada tatile gelenler dahil herkes ot sarıp içiyor , kafalar bi dünya. :)

Maliyet: Yeme içme 1000 rupi, alışveriş 600 rupi

Hindistan 10.Gün (30 Mart 2016 -Varanasi->Goa)

Dün gece Hindistan da ki en zor gecem oldu..Maalesef günlerdir iştahla yediğim ,akşam da yine hunharca giriştiğim bol acılı ve yağlı yemeklerden midem bozuldu.Korktuğum başıma geldi yani..Tabi bunun nedenini temelli yemeklerde aramamam gerekiyor.Çünkü gece terasta soğuk bir içecek gömüp öyle yatmıştım.Belki de o çarptı mideyi üşüttüm bilmiyorum bütün gece süren mide bulantısı ve istifra ile zor sabahladım.Ve o akşam Hindistan da ki son hint yemeğim oldu.Şimdi uzuun bir süre görüntüsünü bile görmek istemiyorum. :) 

Neyse zor ve uykusuz geçen bir gecenin ardından sabah biraz toparladım ve bir gün önceden sözleştiğim Ashish,sabah saat 8'de motoruyla beni hostelin önünden alıp havaalanına götürecekti.Sözleştiğimiz gibi motoruna atladım ve yola koyulduk.Havaalanı şehir merkezine baya uzak olduğu için yolculuk 1 saate yakın sürdü. Ama motorsiklet yolculuğu rikşa ve taksiye göre daha güzeldi.

 Havaalanına ulaştığımızda ödeşme vakti gelmişti.Ashish çok cana yakın arkadaş canlısı biriydi fakat o da diğerleri gibi uyanık geçinen tiplerdendi. :) Kendine ait bir kartvizit çıkartmış (Bana da bir tane verdi ,aldım işime yarar ne olur ne olmaz ) motoruyla turist ve yerel insan taşımacılığı, rehberlik gibi işler yapıyor.Çoğu gibi o da yolunu bulmuş geçim derdinde yani.Anlaştığımız 400 rupi bedeli ona ödedim sonrasında da benimle hatıra fotoğrafı çekinip bir de benden hediye istedi.Ben de kıramadım yanımda getirdiğim ay yıldızlı tesbihlerden bir tane hediye ettim. :)

Bundan sonraki durak Goa idi.Havaalanında 1 saate yakın süren check-in ve pasaport kontrol işlemlerinden sonra 10:20 uçağında yerimi alıp toplamda 5 saate yakın süren Mumbai aktarmalı Goa yolculuğuma başladım. (Varanasi-Mumbai-Goa ,Indigo Airlines uçak bileti 5800 rupi (250) tl ye mal oldu.)

Goa'ya ulaştığımda bir belirsizlik te orada bekliyordu beni.Çünkü havalimanı şehir merkezine ulaşım çok uzak ve Hindistan standartlarına göre çok pahalıydı.(Taksiciler yaklaşık 1500 rupi arası fiyat veriyorlar.Pre-paid taksiler de dahil).Bir de otobüsle ulaşım var fakat çok uzun aktarmalı ve zahmetli bir yolculuk gerektiriyor.Bir süre oyalanıp araştırdıktan sonra bana eşlik edecek birilerini buldum.İki İranlı (yine iranlılara denk geldim maalesef :) )arkadaşla tanışıp bizleri gideceğimiz yerlere bırakacak uygun bir taksi bulup fiyatta anlaştık.Ben de ödemeyi bölüşecektim haliyle.

Hava aşırı sıcaktı ve yolculuk 1 saat kadar sürdü.Dolambaçlı yollardan geçip dağları tepeleri aşıp Anjuna'ya ulaştım.

Goa'dan kısaca bahsetmem gerekirse Hindistan'ın güneybatısında yer alan turistik bir eyalet.Hatta burası her yönüyle Hindistan'dan çok ayrı bir yer.Yüzyıllarca Portekiz sömürgesi olarak kaldıktan sonra Hindistan'a baya geç bir vakitte katılmış.Burada hristiyanlıkla ilgili izleri bariz bir şekilde görmek mümkün...Palolem,Anjuna,Arambol,Morjim gibi meşhur sahilleri aynı zamanda çevrelediği bölgelere ismini veriyor.Ben daha önceden bir hostel rezervasyonu yaptığım Anjuna'yı seçtim.

Anjuna yolları

İşte daha önceden rezervasyonumu yaptığım Anjuna sahiline 100m konumdaki Wonderland hostel.(Pelin buraya benim tavsiyem üzerine ben Varanaside iken gelip yerleşmişti.) Küçük küçük kulübeler halinde her birinde 4 kişilik yatacak yer olan ve duş imkanı sağlayan çok şirin bir yer.Solda da hostellerde common room diye tabir edilen vakit geçirme bölümü var.Tabi buradaki açık havaya uygun.Yine solda köpekleriyle beraber duran  kara kuru abi de buranın sahibi oluyor.Kendisi biraz kafadan sıyrık 7/24 esrar sarıp çeken ve müzik yapmaya çalışan bir hippi abimiz. :)

Check-in işlemini halledip yatağıma yerleştikten sonra ilk işim bir duş alıp ünlü flea markete gitmek oldu.Flea market Anjuna'da çarşamba günleri kurulan Goa'da çok meşhur bir pazar.Ben de çarşamba günü geldiğim için açıkçası bu pazarı kaçırmak istemedim, çünkü namını önceden işitmiştim.Kaldığım yere de çok uzak değildi akşam üzeri flea market denilen pazar yerine geldim.Burada Hindistan'ın her yerinden gelen özellikle el işleri,hediyelik eşyalar,süs eşyalarının satıldığı ve bunun dışında ne ararsan envai çeşit ve renklilikte her şeyi bulabileceğiniz bir yer.Ben sonlarına yetiştiğim için biraz acele de olsa bir kaç hediyelik alışverişi yaptım.Fiyatlar beklendiği gibi başlarda çok yüksek tutuluyor ve gerisi sizin pazarlık yeteneğinize kalmış.Gerçi fiyat sorup hiç almıyorum deseniz dahi direkt yarı fiyata kadar düşüyorlar.Artık ne kadar fazla söylediklerini siz düşünün. :)

    Flea Marketten bir görünüm.Aşırı kalabalık ve potansiyeli fazla bir pazar.

Hava kararmaya başlayınca da hostelin yolunu tutmaya başladım.Hostele ulaştığımda bir süre diğer gezgin arkadaşlarla tanışma faslı ve sohbetten sonra hazırlanıp Pelin'le sahile bakan Sea&Horse bar cafe ye gittik.Püfür püfür esen okyanus esintisine karşı meyve salatası ve beraberinde içeceklerle bir süre sohbet edip vakit geçirdik.Goa 'nın bahsedilen hareketli akşamlarına nazaran ben bu akşamımda pek birşey yapmadım.Çünkü yarısı yollarda geçen yorucu bir gün olmuştu benim için.Daha sonra hostele dönüp temiz bir uyku çektim.

Gözüme takılanlar: Hindistan'da gün içinde ve gecelerde Varanasi akşamları hariç sivrisineklere pek rastlamadım.Anlatıldığı kadar sivrisinek yoktu veya ben şanslıydım bilemiyorum. :)
Goa'da Hindistan'ın diğer gördüğüm yerleşim yerlerine göre yazan çoğu şey İngilizce ve Portekizceydi.Yani burası her şeyiyle pek Hindistan'ı andırmıyordu.

Maliyet: Varanasi havalimanına motorla ulaşım 400 rupi
Goa Havalimanından Anjuna Beach'e taksi için 600 rupi
Wonderland Hostel check-in 3 günlük 1150 rupi
Flea market alışveriş: 2000 rupi
Toplam yeme içme:500 rupi